‘Happiness is working with great people’

Natuurlijk gaat mijn hart sneller kloppen van de vele gasten die onze locaties met een glimlach verlaten na een te gek congres, smakelijk diner of wervelende party. Maar diep in mijn hart word ik nog blijer van het contact met al onze collega’s, van verschillende generaties, ieder met een eigen achtergrond.

Zij zorgen ervoor dat ik in de vroege ochtend of tot in de kleine uurtjes met veel energie op onze locaties ben. Gastvrijheid is echt een vak dat gemaakt is voor en door mensen. Als je veel van mensen houdt, kan het niet anders dan dat je gelukkig bent in dit vak. En ja, de dagen zijn vaak lang. Maar het vele lachen en de ervaring dat ieder op zijn of haar manier invloed heeft op de totaalbeleving is zo gaaf. Als één team maken we het verschil.

Ruimte voor talent
Het koppelen van oudere ervaren collega’s aan jonge talenten werpt steeds vaker zijn vruchten af. Dat maakt misschien wel dat we eigenlijk geen personele problemen hebben. We zijn op alle posities in onze bedrijven goed bezet en als er eens iemand uitvalt of de organisatie verlaat, dan staat er vrijwel altijd iemand op uit het team die soepel doorschuift. En zo niet, dan is ons netwerk zodanig dat we talenten snel aan ons kunnen verbinden. Vaak in een voor hen nieuwe functie. We dagen dus bewust jonge professionals uit om uit hun comfortzone te stappen en iets nieuws aan te gaan.

De juiste weg
Deze dynamiek maakt het voor Adriaan en mij, als ‘ouwe lullen’, ook weleens onrustig. Want ook al is de organisatie in beweging, de kwaliteit moet ten allen tijde hoog blijven. Verwachtingen moeten waargemaakt worden. Toch leren we ook dat onze weg niet per se de juiste weg is, iedereen probeert op eigen wijze de hoge standaard te bereiken. Loslaten is het credo, weten we inmiddels. Maar dat is best lastig omdat wij ‘fouten’ al van ver zien aankomen. Toch moeten we onze talenten de ruimte geven. Op die manier kunnen ze zich het beste ontwikkelen.

Van kritiek kun je leren
Dit maakt wel dat communicatie en het managen van de verwachtingen nog belangrijker geworden is. En bovenal een gedegen evaluatie en het goed luisteren naar opmerkingen van gasten. Want van opbouwende kritiek kunnen we leren. Het geeft ons de kans het morgen nóg beter te doen.

Als ‘oude lullen’ kunnen Adriaan en ik wel tegen een stootje. Ons team schiet soms wat sneller in de verdediging. Dus moeten wij kijken hoe we die opbouwende kritiek het beste kunnen brengen, zodat het niet als aanval wordt gezien maar als kans om te groeien. Openstaan voor alles wat er speelt en leeft, maar er niet té direct bovenop willen zitten.

Ook wij groeien dus mee, van leider naar coach. En daarin hebben ook wij nog van alles te leren. Wat een kans!