Controledrang

Genieten! Dat was het plan. Van de gasten die we mochten ontvangen en van al die mooie evenementen, de laatste weken van december. Van mijn voornemen kwam alleen weinig terecht; ik lag gevloerd aan het einde van het jaar. Ik begreep er niets van, want ik had het toch bewust rustig aan gedaan? Later bleek dat het met rust niets te maken had. Mijn controledrang was de boosdoener.

externe financiering

Door heel hard te werken konden we alle investeringen afgelopen jaren vanuit onze eigen portemonnee financieren. Maar door de grote toeloop, de drang om te verduurzamen én onze uitbreidingen hebben we voor het eerst een externe financiering nodig. Heel gezond in deze fase maar ik voelde dat het me meer deed dan ik had verwacht. Mijn compagnon Adriaan wist al snel de vinger op de zere plek te leggen: “Het is niet de angst om te investeren, maar je kan niet voorspellen wat de uitkomst is”. Geërgerd keek ik hem aan, ik voelde me in mijn ‘zijn’ aangesproken. Want risico’s nemen, dat is toch de kern van ondernemen? Maar Adriaan had gelijk. Ik kan er simpelweg niet tegen dat ik niet weet wat de investering ons precies gaat opleveren. Ik heb geen controle op de uitkomst. En mijn controledrang en perfectionisme zitten me dan behoorlijk in de weg. Zozeer zelfs dat het me onrustig maakt en ik er slecht van slaap. En uiteindelijk breekt het me op. Hoe hard ik er ook tegen vecht.

verantwoordelijkheidsgevoel

Toch heeft het ook zijn goede kanten. Natuurlijk moet ik leren meer te ontspannen en van een afstandje dingen te bekijken, maar mijn kritische blik zorgt ook voor scherpte. Ik kijk de offerte nog eens extra na en vraag me telkens hardop af wat onze opdrachtgevers, onze gasten én onze medewerkers eraan hebben. Ik voel me verantwoordelijk. Twee jaar geleden sprak ik in mijn blog nog over groeipijnen en ik denk dat er nu weer een andere fase is aangebroken. Er werken inmiddels zo’n kleine honderd collega’s bij ons en de getallen qua omzet en resultaat worden steeds serieuzer. De verantwoording drukt dus even op me. Maar ik weet dat ik hier ook wel weer doorheen kom. Ik heb voor hetere vuren gestaan in mijn carrière. Ik heb dus besloten om mijn onrust te omarmen. Alle ontwikkelingen gaan ons namelijk veel brengen. Wat precies? Dat weet ik nog niet. Maar van de weg ernaar toe ga ik zeker genieten. Is het plan…

Tips: – Tja, ik heb op dit onderdeel nog het nodige te leren. Dus wellicht heb jij een tip voor mij?!