MAARTEN POWER

Maarten van der Weijden heeft met zijn zwemmende Elfstedentocht een ware historische topsportprestatie neergezet. En dat nadat hij vorig jaar moest opgeven na 163 kilometer zwemmen. ‘Als iets niet lukt, begin dan gerust nog een keer.’, zei hij toen hij in Leeuwarden uit het water kwam.

Dat raakte me. Motivatie halen uit dingen die mislukken. Een mooi uitgangspunt. En toepasselijk op onze situatie. We kregen afgelopen jaar namelijk de nodige zakelijke uitdagingen voor onze kiezen, vooral in Nijmegen.

Wat is het geval in Nijmegen? Een jaar geleden namen we Landgoed Brakkesteyn over. We wisten dat er heel veel moest gebeuren maar we waren vooral trots en gedreven. Maar helaas zat het ons vanaf dag 1 niet mee. Hoewel we hard geknokt hebben met hele team, lukte het ons niet om de strijd te winnen. Het voelde soms als Murphy’s law.

Tuurlijk hebben we in ons enthousiasme ook fouten gemaakt, omdat we sneller wilden dan de markt of het landgoed toeliet. Het ligt dus zeker niet alleen aan derden of aan toeval dat we onze doelstellingen niet hebben gehaald. Maar de uitdagingen bleven zich maar opstapelen; langdurige ziekte op cruciale plekken, een bouwstop tijdens de restauratiewerkzaamheden, geld verkeerd geïnvesteerd en in een topmaand nog geen euro verdiend. Het heeft ons heel wat slapeloze nachten gekost. Wat ons op de been hield waren de positieve reacties van gasten, de letterlijke en figuurlijke groei van het team en de ontwikkelingen op culinair vlak.

Landgoed Brakkesteyn is een geweldige parel, maar bleek zo ‘veeleisend’ dat we maar net ons hoofd boven water konden houden. Net als Maarten vorig jaar, die ondanks al zijn talent en doorzettingsvermogen toch moest opgeven. Maar dit jaar was de voorbereiding beter, de voeding perfect afgestemd (en hoefde hij geen pizza te eten zoals in 2018), en was hij in een nog betere conditie. En bovenal; de focus was er.

Wij gaan Maarten achterna. We laten het klotejaar achter ons en we putten er motivatie uit om het dit jaar veel beter te gaan doen. Focus, daar gaat het om. En dus hebben we besloten dat we voorrang gaan geven aan besloten groepen. We gaan doen waar we heel goed in zijn; gezelschappen verrassen en verzorgen.

Pas op de plaats? Nee, zeker niet. Dit besluit voelt – ondanks het financiële en emotionele verlies – als een enorme bevrijding. Mouwen opstropen, rug rechten, kop in de wind en knallen. We gaan er met elkaar voor zorgen dat de verborgen parel van Nijmegen als nooit tevoren gaat schijnen.

Ik wens jullie een fijne zomervakantie met veel zwemplezier. En vergeet niet af en toe van de duikplank te springen; je komt altijd weer boven. En ondertussen watertrappelen wij nog even door.