Omdat we zo familiaal met elkaar werken en omgaan worden er ook wel eens onenigheden binnen de familie onder het kleed gemoffeld. Over deze onenigheden wordt dan ook niet gesproken want familieleden steunen elkaar en laten elkaar niet vallen. Dit zorgt ervoor dat beide papa’s (Pieter en Adriaan) wel eens in slaap sukkelen en ervan uit gaan dat alles prima loopt want we horen immers niks. Ongemerkt woekert er dan dus wel wat en zijn de fundamenten van onze familie toch minder sterk dan we dachten.
Dit kwam enkele weken geleden sterk naar voren toen twee zeer gewaardeerde collega’s aangaven ons te verlaten. In eerste instantie voel ik me dan als ‘papa’ echt aangevallen en teleurgesteld; ‘je kunt toch niet zomaar weggaan want we hebben het toch goed samen’? Overigens ben ik in privé sferen ook niet de allersterkste in het loslaten. Natuurlijk hebben we direct in het netwerk gezocht naar de opvolging van deze twee collega’s. Toen kwamen we er achter dat een functie bij ons meer is dan zomaar taken en verantwoordelijkheden; de nieuwe opvolger moet als het ware passen in de familiestructuur met haar dynamieken en onbeschreven familielijnen. Ook kwamen we erachter dat de door ons bedachte structuur en werkwijze in de loop der tijd anders zijn ingevuld. Dit komt weer door dat familiegevoel, het gevoel van elkaar altijd steunen en zorgen dat we samen sterk staan.
Je zult denken dat deze werkwijze juist een kracht is! Daar ben ik het niet helemaal mee eens. We zijn er juist achter gekomen dat werken zonder professionele hiërarchie, taakomschrijvingen en actieve ‘controle’ hierop ons bedrijf kwetsbaarder heeft gemaakt. Want het vinden van een nieuw familielid is veel moeilijker dan het vinden van een nieuwe collega!
Gelukkig is alles op zijn pootjes terecht gekomen en kwam er weer een oud familielid op ons pad. Daarnaast ontmoette we ook nog eens een geweldige jonge kerel die vaak als gast in Zuster Margaux zat en zijn droom wil gaan waarmaken in onze wijnbar. Het voelt alsof we hem al jaren kennen.
LEERMOMENTJES
- Vaker ‘zelf de afwas doen’ om te ervaren of werkwijzen nog kloppen.
- Aan de keukentafel regelmatig het gesprek bewust aangaan i.p.v. alleen bijkletsen.
- Betere balans vinden in cultuur & structuur.
- Blij zijn dat ‘je familie’ uitvliegt.